Córka nazisty

Ostatnio na rynku pojawiło się dużo książek o tematyce II Wojny Światowej, jednak większość z nich przedstawia wydarzenia z perspektywy ofiar. W tym przypadku mamy do czynienia z tą drugą, „złą” stroną, a mianowicie z bliską osobą wojennego oprawcy. „Córka nazisty” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Maxa Czornyja.
Główną bohaterką jest starsza kobieta, Greta, która cierpi na Alzheimera. Często nie może przypomnieć sobie kim są otaczające ją osoby lub czym zajmowała się przed chwilą, jednak wciąż ma w pamięci wydarzenia sprzed wielu lat. Nie zapomniała, że jest córką nazisty, kapitana SS, który uczynił dużo zła i skazał wiele osób na cierpienie, a z drugiej strony był kochającym i oddanym ojcem. Greta uważa, że została obarczona genem zła i nie może pogodzić się ze swoją przeszłością. Stara się odpokutować za grzechy popełnione przez ojca, jednak jest to dla niej bardzo trudne.
Pewnego razu główna bohaterka otrzymuje dziennik należący do Anny, dziewczynki, która wraz z matką trafiła do obozu koncentracyjnego na Majdanku. Czytanie pamiętnika jest dla Grety niezwykle trudną przeprawą, powracają wspomnienia i emocje sprzed kilkudziesięciu lat, o których bohaterka nie pamiętała, część z nich przeżywa na nowo. Wraz z dalsza lekturą, Greta pogrąża się w smutku i poczuciu winy. Zakończenie dziennika jest dla kobiety wielkim zaskoczeniem.
„Córka nazisty” to książka o trudnych, wojennych czasach, których piętno odbija się wiele lat później i determinuje postrzeganie całego życia. Historia opisana została bardzo dokładnie, w przemyślany sposób. Poznajemy ją z różnych perspektyw, głównie Grety i Anny, ale również innych postaci, dlatego otrzymujemy pełen obraz sytuacji. Opowieść czyta się szybko, bo trzyma w niepewności i z każdą kolejną stroną chce się poznać dalsze losy bohaterów.
Na plus mogę zaliczyć także przedstawienie bohaterów oraz opisy obozu i wojennej rzeczywistości, które nie są sztucznie przesadzone lub, wręcz przeciwnie, spłycone, co zdarzało mi się zauważyć w powieściach o podobnej tematyce; uważam, że dobrze oddają ówczesne, tragiczne realia (moja jedyna uwaga odnosi się do małej historycznej nieścisłości – na Majdanku nie tatuowano więźniów, więc przybywając do obozu, Anna nie mogła otrzymać takiego numeru na ręce).
Podsumowując, książka jest warta polecenia, zmusza czytelnika do zastanowienia się i pochylenia nad zagadnieniami poruszonymi w historii, szczególnie dotyczącymi przeszłości i jej wpływu na dalsze życie, wciąga od pierwszej strony, a finalnie bardzo zaskakuje.

W labiryncie wspomnień
Naukowców od dawien dawna intryguje wpływ genetyki na osobowość człowieka. Czy istnieje coś takiego jak gen zła? Czy dziedziczymy po przodkach zło? Czy geny predysponują nas bardziej do jego czynienia? Czy jesteśmy odpowiedzialni za czyny i postępowanie naszych rodziców?

Na te wszystkie pytania szuka odpowiedzi Max Czornyj w swej najnowszej powieści "Córka nazisty". Autor znany z kryminałów i thrillerów postanowił sięgnąć po tematykę wojenno-obyczajową. W powieści porusza kwestię godzenia się z przeszłością, przebaczenia innym, ale przede wszystkim sobie, a także pokazuje, że czasem by odnaleźć ukojenie duszy i spokój sumienia trzeba stanąć oko w oko z prawdą i się z nią zmierzyć.

Greta, jako córka SS - mana, przez całe życie zmagała się z ciężarem doświadczeń i wspomnień, które związane są z życiem obok obozu koncentracyjnego. Przekonana, że odziedziczyła po ojcu gen zła, za wszelką cenę starała się być dobrym człowiekiem, i swoim życiem odpokutować za czyny ojca. Uważa, że jej choroba jest karą od Boga, za zło, które wyrządził jej ojciec.
Od lat uczęszcza na terapię do Alicji Nowińskiej by uporać się z dręczącymi ją demonami od lat dzieciństwa.

Greta czuje się naznaczona piętnem zła, uważa, że nigdy nie uzyska przebaczenia za winy ojca i że nigdy ich nie odpokutuje.
Wszystko zmienia się gdy w jej ręce, przy pomocy Stanisława, jej przyjaciela, i Krzysztofa jego syna, trafia pewien stary brulion, będący dziennikiem dziewczynki, Anny, więźniarki obozu w Majdanku. Czytając Greta musi zmierzyć się z prawdą i przeszłością, którą od lat starała się upchnąć w najciemniejsze zakamarki swej pamięci. Prawda zaskoczy nie tylko naszą bohaterkę, ale i czytelnika. Piszę szczerze, zakończenie mnie zaskoczyło. Lektura dziennika stanie się swoistym katharsis dla Grety. Dzięki niemu będzie potrafiła przebaczyć sama sobie, a także przestanie obwiniać się za zło, którego świadkiem była.

"Córka nazisty" to wzruszająca opowieść o trudnych, nieludzkich czasach, czasach wojennych. Historia o dzieciństwie w cieniu obozu koncentracyjnego i pieców krematoryjnych, spowitym w unoszącym się dymie ze spalonych ludzkich ciał. Historia o miłości, przyjaźni, nadziei, woli życia, która daje siłę do walki o przetrwanie. Jest to powieść także o odkupieniu, przebaczeniu i pogodzeniu się z przeszłością, z prawdą, która niejednokrotnie jest bolesna. Powieść ta także pokazuje, jak traumatyczne wydarzenia wojenne potrafią wpłynąć na ludzką psychikę, jak kruchy i delikatny jest człowiek, jak uciekając przed dramatycznymi wspomnieniami i traumą, gubi się w swoim fikcyjnym świecie i sam nie wie co jest prawdą a co kłamstwem.

Książkę czyta się szybko, wręcz pochłania. Podzielona jest na rozdziały pisane z perspektywy Grety, Krzysztofa i Anny. Przeważają rozdziały, które są wspomnieniami Grety i zapiskami z pamiętnika Anny. Dzięki temu historię życia bohaterów poznajemy wyczerpująco i dogłębnie. "Córka nazisty" jest poruszającą powieścią, ale także ważną. Pokazuje, że trzeba od przeszłości odciąć się grubą kreską, pamiętać by historia nigdy się nie powtórzyła, ale przebaczyć. I żyć dalej, i nie obwiniać się za czyny innych, jeśli nawet byliby to nasi bliscy, bo nie odpowiadamy za zło całego świata, jeśli za jakieś odpowiadamy, to tylko uczynione przez nas. I najważniejsze, nie nosimy w sobie genu zła. To czy jesteśmy dobrzy czy źli, zależy tylko i wyłącznie od nas. I nie ma co obarczać winą genów. Sami wybieramy ścieżkę, którą podążamy przez życie. Wiadomym jest, że środowisko, wychowanie, wartości jakie przekazują nam rodzice, dziadkowie ma wpływ na nasz światopogląd i osobowość, ale to my sami kształtujemy siebie i jako istoty rozumne potrafimy odróżnić dobro od zła. To kim jesteśmy i jacy będziemy zależy tylko i wyłącznie od nas samych. I to my decydujemy ile w nas jest dobra, a ile zła i które z nich będzie przeważać szalę w naszym życiu.
"Córka nazisty" to powieść wywołująca wiele emocji, wzruszeń, a także skłaniająca do rozmyślań o naturze człowieka, po mojej recenzji, widać że i mnie skłoniła do przemyśleń, bo znów się rozpisałam ☺ Podsumowując, bardzo dobra książka, polecam !

Książka raczej nie dla wielbicieli łatwych tematów.Bardziej dla tych co lubią książki o tematyce psychologicznej.

" Potem niech ku pamięci zawsze ktoś go czyta aż do końca świata. I dłużej bo przecież świat już raz się skończył"

Córka nazisty to powieść, która opisuje okropne czasy II wojny światowej oraz pozwala przeżyć, przeanalizować życie głównej bohaterki.

Główną postacią jest cierpiąca na Alzheimera Greta. Czesto powtarza, że dzięki chorobie może zapomnieć o przeszłości.
Niestety przeszłość przypomina się za sprawą dziennika Anny, który otrzymuje dzięki swojej terapeutce Alicji.
Alicja ma nadzieję, że Greta czytając dziennik uspokoi swoje sumienie, a także zrozumie, że była tylko dzieckiem, gdy to wszystko się zaczęło.
Greta uważa, że odziedziczyła gen zła, bo jest córką człowieka, który odpowiada za śmierć wielu ludzi.

Głównej bohaterce udaje się dotrwać do ostatniej strony dziennika.
Nie była to łatwa podróż po stronach pełnych cierpienia, zła i wspomnień, od których chciała uciec.
Może w końcu zrozumie, kim jest córką nazisty, ofiarą czy...

Jak to autor ma w zwyczaju opisy są bardzo szczegółowe i zostają w pamięci na dłużej.
Przyznam się, że byłam sceptycznie nastawiona co do nowej książki Maxa Czornyja, bałam się, że pisząc świetne i mocne kryminały nie poradzi sobie z tak delikatnym tematem jakim jest holocaust.
Nic bardziej mylnego. Autor, oprócz historii Grety przypomniał nam, jaki człowiek człowiekowi potrafi zgotować los.

Czy istnieje gen zła ? mniej

Zabrałam "Córkę nazisty" na wakacje, choć książka wydawać by się mogło do specjalnie wakacyjnych nie należy, ale może właśnie taka tematyki potrzebuje oczyszczonego umysłu, który osiągamy właśnie podczas urlopu. Jestem ogromną fanką twórczości Maxa Czornyja i to duże zaskoczenie, że pisarz kojarzony raczej z krwawymi kryminałami bierze się za temat tak trudny jak rozliczanie win oprawców II wojny światowej. Okazuje się jednak że "córka nazisty" opowiada nie tylko o okrucieństwach drugiej wojny, to jest tylko tłem, ta książka stawia fundamentalne pytanie - czy ludzie noszą w sobie gen zła, czy ludzie rodzą się z natury dobrzy czy z natury źli. Autor pokazał poprzez niezwykle zaskakująca historię, jak świat, czas, środowisko w jakim żyjemy, wartości jakie wyznajemy potrafią zdeterminować i określić człowieka, przypiąć mu łatkę z którą będzie żył z wszystkimi tego konsekwencjami.
Max Czornyj udowodnił że wielkim pisarzem jest bo stworzył po raz kolejny historię, która do końca jest nieoczywista, przyznam szczerze że do teraz się zastanawiam kim rzeczywiście była główna bohaterka - podejrzewam że taki był zamysł autora, zasiać ziarno niepewności z jednej strony, a z drugiej pokazać że nie istnieje ani gen dobra, ani tym bardziej gen zła. Gratuluję naprawdę dobrej książki.

bardzo ciekawa czytasz jednym tchem trudno się oderwać

piękna wzruszajaca bardzo polecam

Książka super polecam

Super książka

Dobra książka